Het klimaatakkoord staat nog in de startblokken. Maar de toon is gezet, de urgentie wel duidelijk.
Het bedrijfsleven, de samenleving, de politiek zijn allemaal aan zet. Maar wat zijn de feiten?
Welke alternatieven zijn er? hoe verdelen we lusten en lasten?

Het klimaatverdrag van Parijs en het klimaatakkoord hier in Nederland zetten de toon en de ambities voor die transities: de energietransitie, de mobiliteitstransitie, de grote transities in industrie, landbouw, gebouwde omgeving. We worstelen met de uitvoering van dat Klimaatakkoord. We vinden het moeilijk om de balans te houden tussen de belangen van de huidige wereld en van toekomstige generaties, tussen belangen van “ons hier” en “zij daar”, tussen “rijk” en “arm”,  in de verdeling van kosten en baten, de rol van de industrie en die van de consument.

Het klimaatakkoord geeft aanleiding tot veel felle discussie: over de aard en oorzaak van problemen, over de oplossingen en effecten daarvan. Werken we met kleine en geleidelijke  deeloplossingen  of kiezen we voor grote transities?
Werken “oude” oplossingen nog of moeten we echt anders denken en beslissen?
We zijn op zoek naar betrouwbare feiten en getallen, maar ook naar richting en visie en leiderschap.
Maar het gaat ook over maatschappelijke onrust: verzet, onzekerheid, draagvlak.

Alles hangt met alles samen: het gaat niet alleen om die CO2 maar ook om grondstoffen, productie, energieopwekking en distributie, welvaart en welzijn, gezondheid.
Samenhang gaat ook over het internationale, globale, karakter van de problemen en oplossingen. En tot slot gaat samenhang over het feit dat problemen, uitdagingen en kansen  niet beperkt blijven tot een bepaalde sector, maar steeds meer dwars door sectoren heen gaan. Oplossingen van gisteren werken niet meer. Nieuwe problemen vragen ook om nieuwe oplossingen.

Het spreekwoordelijke moeras is nabij. Er zijn teveel oorzaken en zoveel schuldigen en verantwoordelijken. We doen een ferme oproep, geven een krachtig signaal, NU aan de slag.
We nemen wat halve maatregelen of, mooier nog, ontwikkelen een initiatief of een platform. Vaak is dit een doekje voor het bloeden, een leuke act, en geeft het een goed gevoel: lekker bezig dus.
We vertrouwen heilig op technologie (inderdaad belangrijk) als de volautomatische probleem-oplosser,  of op de toekomst: komt tijd, komt raad.