All-in-one: de auto als panacee.

We zien bij die auto hetzelfde als bij die mobiele telefoon en bij al die andere gadgets en apparaten die ooit waren gemaakt met één simpel doel, één functie. Maar inmiddels zijn geëvolueerd of gedevalueerd naar een verzamelbak aan technologie en functies die naast elkaar en zonder elkaar bestaan maar vaak complementair zijn, elkaar aanvullen en versterken.

Veronderstelde voordelen: all-in one, lagere kosten, toegevoegde waarde (value dus?), simpele(?) bediening, kleiner + simpeler + handzamer. Maar door de generaties van het mobieltje is de kracht telkens: betere hardware, gebruikersvriendelijk (maar minimum kennisniveau vereist), meer en betere functionaliteit, exponentiële groei in functionaliteit en snelheid door steeds verdere integratie/bundling en connectie met de wereld om je heen, meer content, meer apps, steeds meer onderhevig aan mode en trends en onderdeel van je identiteit. Zei iemand daar nog dat je een mobiel gebruikt om te bellen? Pfff, zo begin 21^ste eeuw, zo outdated.

Terug naar de auto, wat zijn de nadelen? Complexiteit, toch duur want alles moet worden betaald, verschillende life cycles en levensduur, dus het ene is al versleten en/of verouderd en de rest gaat nog 10 jaar mee, veel waarde en dus hogere prijs (vaak meer dan evenredig), data lekkage naar allerlei partijen, gebruik en soms misbruik van data en inbreuk op privacy of overload aan info en proposities, risico van monopolisering, je betaalt ogenschijnlijk weinig maar betaalt in feite met jouw data (monetizing data: waarde van data over en van jou is honderden dollars per jaar).

Wie pakt de klant (in)?

Voor de producent/verkoper/aanbieder zijn de voordelen legio:
.merk en markt verdedigen,
.breder en dieper aanbod maakt je minder afhankelijk, terwijl de klant juist meer afhankelijk wordt en het lastiger vindt om te switchen
.hogere klantloyaliteit (maar ook afbreukrisico: op 1 punt slecht en je hele propositie is weg),
.klant afhankelijk van jou (kan ook negatief uitwerken),
.share of wallet(jouw aandeel in de uitgaven die de klant doet aan mobiliteit, auto, gadgets etc.), de klant koopt all-inclusive, one stop
shopping, meer cross/up sell
.share of data, share of privacy domain: toegang tot brede stroom van data die je kunt  combineren met data uit andere bronnen, zodat je
meer grip krijgt op die ene consument.

Maar als al jouw concurrenten op eenzelfde manier denken en werken, dan schiet je er waarschijnlijk allemaal niet zoveel mee op. Niet meedoen is natuurlijk ook de dood in de pot. Heftige concurrentie is het gevolg op alle denkbare harde en zachte kenmerken en features.
Prijs is cruciaal, levensduur, performance van de batterij, een tere balans in design tussen eigenzinnig plus origineel enerzijds en middle-of-the road plus conformistisch aan de andere kant. Daar waar “new kids” (uit Azië) veel “value for money” bieden, zullen de oude gevestigde merken hun kracht moeten zoeken in de identiteit, het imago en de waarde van het merk, de historie.
Dat kan door oude ontwerpen en eigenschappen opnieuw te gebruiken. Retro-design dus door vormen, verhoudingen en stijl te kopiëren; soms zelfs de typeaanduiding uit het verleden. Het kan wat subtieler door de sfeer, romantiek, “the brand story” door te laten klinken in details, kleuren, materialen etc.

Convergeren is een kunst.

Probleem voor de producent/verkoper als we alles convergeren en integreren: je moet heel veel coördineren en afstemmen over grenzen heen (maar dat kan allemaal echt makkelijker en sneller dan vroeger), grenzen tussen landen/machtsblokken, tussen sectoren de economie, tussen technologieën, tussen hard- en software. En dus ook in echt nieuw en retro-design. Systemen moeten aansluiten, ketens moeten optimaal worden ingericht.
Als een aanbod, bijvoorbeeld een auto, wordt gedaan door een scala aan partijen, wie krijgt dan de credits, wie pakt de klantloyaliteit? Een simpel voorbeeld: Neem een auto van een best wel redelijk gerenommeerd merk en daarin zitten gimmicks van Apple, Google, Harman Kardon, een stoel van Leolux of Vitra, welk merk krijgt dan die breinpositie? Welke big tech speler wint?  Wat is de positie van andere spelers rondom mobiliteit (energie, infra, OV, sharing)? Wie krijgt wat betaald voor zijn inbreng? En wie pakt de data, wie weet met die data nieuwe business te genereren? De data uit die auto dus als een soort betaalmiddel?

Het blijft een strijd in en rond die automotive, afwachten is geen optie.

Hans Groenhuijsen, 24 maart 2025.

T                06-52 58 95 85
M               hans@hansgroenhuijsen.nl
I                 https://www.hansgroenhuijsen.nl
Linked    https://www.linkedin.com/in/4fieldshansgroenhuijsen/\

 

. Wekelijks mijn blog ontvangen? Meld je aan via “aanvraag artikelen” op https://www.hansgroenhuijsen.nl/inschrijven-kennisblogs/
. ©alle rechten voorbehouden Hans Groenhuijsen, 2025.
. Alle artikelen en blogs, zie: https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/ o.a. over convergentie maar ook over mobiliteit,
“the car of the future”, over de grote trends, over China, Europa en de USA, over innovatie en veel meer.
. Afbeeldingen: Pixabay