Convergentie is een toverwoord inmiddels in een lange reeks van toverspreuken. Beschrijft het een ontwikkeling die al gaande is? Wat is het eigenlijk? Is het een recept om ons uit de huidige crises te vechten? Is het de oplossing voor de automotive sector?
- Op zoek naar… de oplossing?
Naarmate er meer onzekerheid heerst, we meer en meer bezig zijn om een uitweg te vinden uit een crisis of een serie crises, vluchten we meer in toverformules en krachtige termen. Om een paar buzz words te noemen: innovatie (fundamenteel, voorwaardenscheppend, toegepast), synergie, samenwerking, afstemming, bundeling, gericht beleid, prioriteiten, krachtige impuls, en het toverwoord bij uitstek: ACTIE. Vaak blijft het bij een constatering over de situatie, die dan dus redelijk problematisch is. En dan is daar gelukkig de oplossing, althans de notie van een mogelijke oplossing. Toegegeven, het is allemaal niet simpel. Van dat grote wereldtoneel met alle problemen van dien, gaan we in enkele blogs de komende tijd terug naar de economische setting, en gaan we nog verder inzoomen op de automotive, op zoek naar de betekenis van convergentie.
Het risico van praten over convergentie, zoals altijd met praten over mooie toekomstvisies, is dat we uiteindelijk aan het einde van de dag niks zijn opgeschoten maar vooral ook niks hebben gedaan. Iedereen wacht af en we kletsen maar raak. De band wordt sterker, het geloof krachtiger, maar het blijft bij een soort ‘feel good” ritueel, er over praten lucht al op; op zich waardevol misschien, maar niet erg effectief. Zo zijn we terug bij een uitspraak van “good old” strateeg Ackoff: “Strategy making is like a ritual rain dance; it does not affect the weather that follows, but the dancers think it does, and that makes them feel good”.
- Wat is convergentie?
Op het eerste gezicht lijkt het alsof de wereld ondenkbaar is, althans onleefbaar wordt zonder die convergentie. Convergentie is dan de panacee, de all-in-one solution, de opening naar een Nirvana, een walhalla. Bundeling van verschillende uiteenlopende technologieën klinkt een beetje als een bekend recept; is dit nu de truc die bijvoorbeeld Europa moet toepassen om haar positie te verdedigen, zelfs te versterken?
Wat een gedoe allemaal. De omslag in de Amerikaanse politiek, de zich voortslepende strijd tussen Europa, de USA en China vol met harde economische feiten en werkelijkheden maar ook belast met leugens, manipulatie, verdraaiing van feiten, ideologische scherpslijperij, “ik heb altijd gelijk”, en welbegrepen of misplaatst eigenbelang. En er is sprake van gevaarlijke framing door alles te zien als een kwestie van markt, deals, powerplay etc. Inmiddels scharen we ons achter de slogan ”Buy European”. Dat staat goed en bekt lekker maar is misschien niet zo realistisch.
We kunnen niet alles in Europa, we zijn trouwens helemaal geen “één Europa”. Het ontkent de gevestigde orde, de bestaande structuur, waarin op basis van kosten, prijs, efficiency, beschikbare middelen/mankracht, kennis/grondstoffen e.d. tot een arbeidsverdeling werd en wordt gekomen. Iets wordt ergens gemaakt omdat dat daar beter, goedkoper etc. kan; vaak een nogal theoretisch concept overigens, maar wel een lijn van denken die het al decennia goed doet. Importbeperkingen en heffingen verstoren in veel gevallen het spel. De hausse aan Chinese auto’s laat zien hoe snel de wereld kan veranderen. De door alle spelers al lang geleden bewust ingezette mondialisering op allerlei terreinen laat zich niet zomaar stoppen. En soms werkt dat in je nadeel.
Convergentie in technologie is dus het samenkomen van niet-gerelateerde technologieën. Er wordt met groot gemak gesproken over convergentie alsof het een vanzelfsprekend succes is, vrij makkelijk te realiseren. Dat is niet het geval. Het lijkt erop dat dat woord convergentie vooral gehanteerd wordt in economische en industriële context. Dan gaat het over technologie, over processen over producten, over functionaliteit. En altijd duikt natuurlijk dat andere magische woord op: innovatie. Convergentie gaat over schakels in een keten (verkorting daarvan, optimale aansluiting, afdekking van de hele keten van grondstof tot in de eindmarkt). Het gaat over complementariteit van producten en technieken, van sectoren, over functionaliteiten van diverse producten en technieken die elkaar versterken, die nieuwe combinaties mogelijk maken. Europa (maar velen met ons) denkt dus dat dit zo’n beetje de heilige graal is.
- De auto als exponent van convergentie?
Even simpel in “auto”-termen: praten we over een auto met 4 wielen en een motor en een stuur met minimale extra rommel aan boord? Of hebben we het over compleet uitgeruste “dingen” met nog steeds 4 wielen plus een mix van hardware en software, barstensvol met data en intelligentie, met allerlei vormen van entertainment, compleet “ge-connect” met de rest van de wereld, met het hele alfabet (MaaS, ADAS, V2V, V2I, V2X, AI etc.), de auto als mobiel kantoor annex relaxruimte, annex vergaderhok? En daarbij moeten we dan ook nog letten op verbruik van grondstoffen en energie, uitstoot, klimaat, end-of-life, (multimodaal) gebruik en vervoer.
Disruptieve innovatie wordt hierbij vaak genoemd: sprongsgewijze versnellende, echt nieuwe innovatie. Kenmerken zijn: combineren en versterken en daarmee nieuwe oplossingen, functies en waarde creërend, drempelverlagend, versnellende hoeveelheid data en informatie en intensivering van het aantal contactmomenten. Onderliggende processen worden efficiënter. Kennelijk heeft de “gevestigde” auto-industrie het moeilijk; andersom, China rolt ogenschijnlijk makkelijk de markt op.
- Ach ja, de klant.
In publicaties over een reeks van thema’s als innovatie en convergentie en technologie, komt het begrip “klant” er vaak wat bekaaid van af; daarmee wordt het een nogal abstract en aanbod-gedreven verhaal. Vergeet de klant niet. Hoe ontwikkelen zich de behoeftes van de klant (intrinsiek of toch weer aangejaagd door aanbod, me-too en kopieergedrag, hebberigheid en wat dies meer zij). Hoe kunnen klanten beter worden bediend, niet eenmalig transactioneel, maar in een langduriger en sterker relatie? Hoe kan cross-sell worden geïntensiveerd, wat worden klanten beter van die technologie, van al die data, van al die kunstmatige intelligentie.
What’s in it for the customer? Gemak, besparing in tijd en geld, gemak, minder losse oplossingen maar meer gebundeld/geïntegreerd. Zijn er nadelen? Denk aan tech overload waarbij veel van de tech (hard-en software) grotendeels ongebruikt blijft, waarbij vervanging en updating onhandig en uiteindelijk kostbaar blijken te zijn. Andere issues zijn de kwetsbaarheid van technologie (storingen, defect), en het oneigenlijk gebruik (diefstal, misbruik, manipulatie) van aan de klant gerelateerde data/informatie, het “gevaar” dat afhankelijkheid te groot wordt en we belanden in een soort “data trap”?
In volgende blogs meer over convergentie, innovatie, crisis en kansen, het drieluik Europa/USA/China, en dat alles vooral tegen de achtergrond van mijn eigen microkosmos “automotive en mobiliteit”.
Hans Groenhuijsen, 26 februari 2025.
T 06-52 58 95 85
M hans@hansgroenhuijsen.nl
I https://www.hansgroenhuijsen.nl
Linked https://www.linkedin.com/in/4fieldshansgroenhuijsen/
. Wekelijks mijn blog ontvangen? Meld je aan via “aanvraag artikelen” op https://www.hansgroenhuijsen.nl/inschrijven-kennisblogs/
. ©alle rechten voorbehouden Hans Groenhuijsen, 2025.
. Alle artikelen en blogs, zie: https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/o.a. over mobiliteit, “the car of the future”, over de grote trends, over China, Europa en de USA, over innovatie en veel meer.