deel 7 in een serie over convergentie.

Tesla.

Eerder schreef ik over de machtsverhoudingen in de wereld, over economie, over convergentie en innovatie.  Dat was nog in het pre-Trump tijdperk. Daar staan de kranten vol mee, met de analyses van wat er gebeurt, wat de impact is. Alles gaat op zijn kop. Ooit, dus voor 2025, was het lekker simpel, althans zo leek het. Tesla was ooit de innovator met een grote bek, vervolgens jarenlang de succesvolle nummer 1 als het ging om elektrische auto’s. Alles werd uit de kast gehaald: geweldige technologie, super (althans high tech) design en interieur, een grote range, een sterk imago (bedrijf en CEO persoonlijk).
Tesla was de pionier, bleef de voorsprong behouden. Productie werd gespreid over de wereld, grondstoffenaanvoer werd veiliggesteld. De consument werd “verwend”, politieke relaties werden gesmeed, productie werd high tech georganiseerd, marketing lag op topniveau, vormgeving was modern (smaken verschillen), Tesla regelde de oplaad infrastructuur, liep (redelijk) voorop in ontwikkeling van digitalisering, connectiviteit en autonoom rijden.
Een schoolvoorbeeld van convergentie zou je kunnen zeggen: alles hangt met alles samen, zelf-versterkend en versnellend en wereldwijd. Met de auto als rijdende computer, als platform, als mobiliteitsoplossing.  Maar ook Tesla is geland, met twee benen op de grond. Concurrentie (in mobiliteitsoplossingen, in auto’s in EV’s etc.) nam toe, China roert zich al een aantal jaren, biedt “value for money”, heeft een grote thuismarkt, heeft de grondstoffen, onderdelen, logistiek, en goedkope arbeid. En Tesla (lees: Musk) levert in als het gaat om imago, restwaardes, verkoop, pricing.

Kodak.

We kennen natuurlijk het beroemde voorbeeld van kodak dat dacht dat zij filmpjes maakten, en camera’s met zo’n filmrolletje erin.
Kodak vergat niet om te innoveren (lees; digital) maar deed dat niet uit overtuiging en moed maar half/half. Kodak bleef doen wat ze altijd deden “omdat de klant dat vroeg”, conventionele technologie dus. De afgrond was nabij.
In de sfeer van auto’s: denk aan Tesla die zeker bij de start een aanzet gaf was naar die integratie en convergentie van technologieën, zorgde voor een soort paradigma-verschuiving rondom die auto: van een ding met 4 wielen en een motor uiteindelijk naar die rijdende computer, hoge toegevoegde waarde, een “perfect match” met klantverwachtingen of die zelfs overtreffend.
Maar gevoelig bleek voor Chinese concurrentie, en imagoschade door de sterke voorkeur van de baas voor de kleur zwart.

Apple.

Denk aan Apple dat heel beroemd en heel rijk was geworden met het produceren van alles en in de sfeer van high tech en uiteindelijk ook het plan opvatte om een auto te gaan ontwikkelen; niet omdat ze iets compleet anders wilden maken maar juist omdat ze die Apple Car zagen als behorend bij, als een soort verlengstuk van de business waar ze al in zaten.
En daarmee liet Apple eigenlijk ook zien dat ook zij dachten aan autonoom rijdende voertuigen die eigenlijk een beetje het karakter kregen van een computer op wielen. Jammer dus, miljarden verder werd dit project gestopt.

 

Europa.

Europa heeft problemen. In die innovatie waren we misschien niet altijd even sterk althans niet altijd even snel, verblind door het succes van de “oude” technologie en bang en onzeker voor de nieuwe technologie; Het Kodak-verhaal op herhaling. We zien inmiddels autofabrikanten die voor hun R&D, voor innovatie hun heil zoeken in China; activiteiten plus mensen worden overgeheveld naar een innovatieve veelbelovende wondere wereld in China We zijn Misschien in in Europa niet zo heel erg goed in local sourcing als het gaat over die grondstoffen die we voor een groot deel echt elders uit de wereld moeten halen en vaak uit gebieden waar wij weinig of geen grip en controle op hebben. We zijn voor kennis en know how, voor productiecapaciteit etc.
afhankelijk van niet alleen Azië maar ook van de USA. Met in theorie als resultaat een droomwereld met een perfecte open markt, met een perfecte arbeidsverdeling, met een ideale convergentie van technologie, kennis en capaciteit. Maar helaas, de startposities zijn ongelijk, daarmee dus de macht (politiek, economisch, militair), logica en redelijkheid zijn ver te zoeken. En zo liggen divergentie, verdeeldheid, power play en (economisch) imperialisme voor de hand.

Zo wordt die Europese (auto)industrie aangevallen op een aantal punten: leadership als het gaat over technologie in en rondom die auto, het grote kostenvoordeel, merkwaarde, toegang tot markten/landen aan de achterkant (inkoop) en aan de voorkant (verkoop van auto’s). Strijd op de wereldmarkt leidt tot verlies aan afzet, tot een instroom op eigen markt van goederen uit andere landen, tot verstoring van complete ketens, tot herverdeling van (onbalans in) financiële posities.
De veel gepredikte eenheid voor Europa is in wording maar nog ver weg. Make Europe Great Again klinkt stoer, de afkorting MEGA is ook mooier dan MAGA (de natte droom van Trump c.s.), maar er is een lange weg te gaan; met of zonder auto’s van Europese of Aziatische makelij.
Dan schiet mij een kreet uit de racerij te binnen (Zandvoort Grand Prix jaren ’60): “Gentlemen, start your engines”; goed advies, en zo is het.

Hans Groenhuijsen, 17 april 2025.

T                06-52 58 95 85
M               hans@hansgroenhuijsen.nl
I                 https://www.hansgroenhuijsen.nl
Linked    https://www.linkedin.com/in/4fieldshansgroenhuijsen/\

. Wekelijks mijn blog ontvangen? Meld je aan via “aanvraag artikelen” op
   https://www.hansgroenhuijsen.nl/inschrijven-kennisblogs/
. ©alle rechten voorbehouden Hans Groenhuijsen, 2025.
. Alle artikelen en blogs, zie: https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/ o.a. over convergentie maar ook over
  mobiliteit, “the car of the future”, over de grote trends, over China, Europa en de USA, over innovatie en veel meer
. Afbeeldingen: Pixabay en Hans Groenhuijsen.