1. De Nederlandse autoverzekering in de min.

Verzekeren is onzeker. Dat zou je kunnen afleiden uit recente cijfers over de autoverzekering, in vakjargon “de branche Motor”, of soms wat denigrerend “de benzine-sector”. Of misschien is verzekeren wel erg zeker en staat verlies op voorhand vast. CED schreef een mooi en toegankelijk rapport over de wereld van auto’s, verzekeren, schade en technologie.

In Nederland staat de autoverzekering- business al heel lang onder druk: premies die niet of nauwelijks stijgen, een schadelast die verder oploopt, resultaten die in diep rood worden geschreven.
Voor personenwagens (daarnaast hebben we ook nog bestelauto’s, vrachtauto’s etc.) stijgt die schadelast (als percentage van de premie) fors: in 2013 73% en in 2017 89%.

Ook de kosten van de hele organisatie stijgen van 29% naar 33%. Tellen we die schade en kosten bij elkaar op, dan krijgen we de zogenaamde “combined ratio”. Die lag dus in 2013 op 102 en in 2017 op 122%. In simpel Nederlands: op elke euro premie leg je 22 cent toe. Mooie handel dus, maar niet heus.

Als je de verzekering splitst in WA (wettelijke aansprakelijkheid) en Casco, dan is de trieste constatering dat de grote ellende zit in het WA-stuk; het resultaat (als % van de premie) is daar al jaren ver onder nul (2016 -23% en 2017 -17%).

Het aantal schades steeg in die periode van 1,37 miljoen naar 1,63 miljoen. Als je de groei van het wagenpark even uitsluit, en kijkt naar het aantal schades per 100 auto’s, dan zie je ook hier een stijging van 17,4 naar 19,6.
En om het beeld volledig te maken: het gemiddeld schadebedrag stijgt van 1671 euro naar 1804 euro.

2. Ondertussen in het buitenland.

Een klein uitstapje naar onze Zuider- en Oosterburen.

In België zijn de premies in 2012-2016 met zo’n 3,5% gestegen terwijl die in Nederland dus vrijwel gelijk bleven of zelfs daalden. De schadelast ging in Nederland in die periode met 7% omhoog en daalde met maar liefst 8% in België.
De schaderatio (schadelast als % van de premie) ging dan ook bij de zuiderburen van 69 naar 60%, terwijl die in Nederland omhoog ging van 74 naar 79%. De al genoemde combined ratio kwam in België keurig onder de 100 (van 105 naar 97%), en ging hier vrolijk verder de verkeerde kant op van 104 naar 112%.

Dan Duitsland, autoland bij uitstek, met een verzekeringsindustrie die heel lang als erg behoudend bekend stond. Ook daar waren de verliezen ooit hoog opgelopen maar is inmiddels het tij gekeerd.
In de periode 2010-2016 is daar de Combined Ratio (Schaden-Kosten-Quote) voor zowel WA als voor Casco gedaald. Voor de hele autoportefeuille lag die in 2010 nog op 107,4 en in 2016 op 98,9. Nog geen riant resultaat, maar er is een plus.
Het lijkt er op dat deze verbetering vooral te danken is geweest aan een flinke stijging van de premies. Die zijn in deze periode met 16% (WA) en 21% (Casco) gestegen.

3. Conclusies.

Zoals gewoonlijk is de belangrijke conclusie dat nader onderzoek nodig is; we kunnen nog heel wat gaan rekenen.
Het wordt interessant als we kijken naar de oorzaken van deze problematiek. Wat is er aan de hand met verzekeraars, met auto’s, met consumenten, met premies, met schadebedrijven?
De komende weken zal ik kort over enkele thema’s schrijven.
Denk daarbij aan:

  • de grondslagen voor de berekening van de verzekeringspremie
  • de mogelijkheden om situationeel (en zelfs real-time) premies vast te stellen op basis van de auto en de conditie daarvan, tijdstip en locatie waarop wordt gereden, rijgedrag van de bestuurder, (gezondheids) toestand van de bestuurder
  • de impact van technologie in en rondom de auto op het aantal en de soort schades, op schadebedrag
  • de gevolgen van “fleetification”: steeds meer auto’s rijden in een vorm van lease(zakelijk of private)
  • ketenoptimalisatie: wat kunnen marktpartijen doen om het proces beter en efficiënter en vooral ook klantvriendelijker te maken. Welke vormen van outsourcing, samenwerking en herschikking van taken binnen de keten zijn er mogelijk?
  • hoe zien de verhoudingen er uit tussen verzekeraars, fabrikanten, dealers, en schadebedrijven?

 

juli 2018.

Bronnen:

Publicatie van mijn artikelen en columns gebeurt via:

Als u alvast wat wilt inlezen over dit onderwerp, kijk dan ook op mijn site:

. De schadesector in de kristallen bol
. Schadeherstel in de swot
. De schadeherstelsector heeft 7 levens
. Merk-erkenning: samen voor ons eigen?
. De-schadewereld: verandering is achteruitgang?