De EV : een mooi verleden, ook een mooie toekomst ?
We zijn inmiddels zo’n 30 jaar bezig met die elektrische auto. Er zit beweging in. Na jaren van aarzeling, twijfels, en vertraging komt er eindelijk een beetje schot in de zaak. De Europese auto industrie heeft zichzelf op achterstand gezet, of heeft wellicht te lang vertrouwd op en is blijven hangen in die wat meer traditionele technologie die immers al ruim 100 jaar succesvol was. China was en is wat dat betreft minder belast met dat verleden en kon in zekere zin een beetje een frisse start maken met die elektrische auto. In de vorige blog gaf ik al een aantal redenen aan waarom China in potentie de voorsprong die zij al heeft, kan vasthouden en vergroten. Maar het zou een vergissing zijn om de Europese auto-industrie te veroordelen tot een tweede plaats in deze markt.
China, reus op lemen voeten ?
Dat denken we wel eens : ach, dat China. China blijft leren als het gaat om technologie in de auto, in de productie, in ontwerp. Auto’s worden beter, beter uitgerust (met veel door de eigen markt gewaardeerde gadgets). Tegelijk zijn er ook twijfels hier in het Westen over de kwaliteit, de duurzaamheid, de levensduur, de echte skills in softwareontwikkeling en niet te vergeten het design. Hoe realistisch zijn deze bedenkingen ? Neemt de Westerse klant dit op de koop toe als die Chinese auto’s wel gewoon snel leverbaar zijn, en tegen een scherpe prijs ?
Europa, Duitsland.
Omgekeerd zijn er ook twijfels over bijvoorbeeld de Duitse industrie. Duitsland is een echt autoland : de economie leunt erop, de auto is er uitgevonden 130 jaar geleden, Duitsers houden van autorijden, en de rest van de wereld houdt van Duitse auto’s. En op een deel van het Duitse snelwegennet is het nog steeds een baksteen op het gaspedaal, lekker blazen en gummen.
De Duitse auto-industrie wordt hoog gewaardeerd vanwege haar technische kennis vanwege het beroemde Duitse opleidingssysteem. Hoogtechnologische kennis dus in Duitsland, maar er wordt ook verondersteld dat die kennis vooral betrekking heeft op het tijdperk van benzine en tandwielen en mechanica en dat deze industrie niet in staat zou zijn om de Switch te maken naar elektrificering. Dit lijkt mij zeer de vraag. De Duitse industrie kent misschien wel het al eerdergenoemde verschijnsel van de remmende voorsprong, maar ik denk dat de industrie als geheel in Duitsland in staat moet worden geacht om die omschakeling naar elektrificering en naar andere technologieën te maken.
Once upon a time in the West.
Wat je wel zou kunnen zeggen is dat ze (wij in het westen) laat begonnen zijn, ook in die Automotive sector en dat ze af en toe een misstap maakten zoals met het dieselschandaal, een uitglijder van meer dan 30 miljard EUR. De Duitse auto-industrie kenmerk(te) zich door een groot netwerk van ondernemingen aan de toeleveringskant, veel ondernemingen, vaak klein en middelgroot, in een dicht netwerk van samenwerking, kennisuitwisseling en “ons kent ons”: mensen die in hetzelfde vak zitten, die elkaar begrijpen en samen tot oplossingen komen. Mijn vertrouwen dus in die Duitse auto-industrie ligt op een redelijk hoog niveau, maar nogmaals ze waren laat, ze zijn af en toe traag, ze haperen. Voorbeeld : ze gingen kortgeleden, samen met de Italianen (hoezo, een grote auto-producerende natie denk je dan) weer dwars toen het ging over wetgeving om vanaf 2035 geen nieuwe auto’s meer te produceren met verbrandingsmotoren. Een “klein” minnetje wat mij betreft.
Europa.
Op andere verwante punten staat het Westen op achterstand. Denk daarbij aan de beschikbaarheid van grondstoffen en onderdelen. En componenten. Maar denk ook aan de ontwikkeling van belangrijke componenten, met name rondom de batterij. En denk aan de realisatie van de infrastructuur, laadpalen enzovoort. Binnen Europa wordt er al enige tijd zorg geuit over het feit dat onze industrie op deze punten duidelijk achterblijft, en wordt er gekeken naar overheden en zeker ook naar de Europese Unie om te investeren en te faciliteren in de ontwikkeling van die infrastructuur en In de ontwikkeling van een eigen industrie als het gaat om batterijen, en andere componenten. Daarbij is het de vraag of we hier in Europa erin slagen om die zo vaak geroemde samenwerking te realiseren tussen overheid, bedrijfsleven en grote kennisinstellingen, de “mission economy” van Mariana Mazzucato, maar dan in de automotive. De klok tikt verder. Geld speelt natuurlijk een belangrijke rol In deze discussie. Daarbij gaat het om de financiering van ontwikkeling en de opstart van productie, maar het gaat natuurlijk ook om het stimuleren van de vraagkant van de markt. Daarbij speelt de aloude discussie over de keuze: Slecht gedrag afstraffen en of goed gedrag belonen, subsidiëren. En voor hoe lang dan ?
Elektrificering speelt een belangrijke rol n het reduceren van emissies, in de oplossing van het grote broeikasvraagstuk. Deze klimaatdimensie en de urgentie in dat dossier maakt dat vraagstuk rondom automotive alleen nog maar belangrijker, maar vooral ook complexer.
It’s the technology, stupid.
Maar technologie is en blijft een aandachtspunt. De transitie van de huidige vrij conventionele techniek naar volledige elektrische auto’s is een vrij complexe, met alle software van dien alle batterij- en aandrijvings-vraagstukken, andere platforms en chassis. En ondertussen bestaat er een kans dat gevestigde westerse merken terrein verliezen; enerzijds doordat ”vreemde” merken in het Westen marktaandeel veroveren; anderzijds doordat westerse merken marktaandeel verliezen in bijvoorbeeld China, maar ook in andere landen in Azië en de rest van de wereld. Daarbij spelen een krimpend onderscheidend vermogen en een verlaging van het prijsniveau duidelijk hun rol. Wat voor Duitsland geldt, geldt in sterke mate ook voor andere landen met een gevestigde auto-industrie. Daarbij is het van belang om te kiezen, en niet eindeloos te blijven, wedden op twee paarden of meer: de ICE en de EV en… Tegenstribbelen, vertragen etc. is uit den boze.
Unentschieden, gelijk spel, deuce, 绑.
Samengevat, die Duitse industrie met een dicht netwerk aan de toeleveringskant, hoogwaardige kennis hoog opleidingsniveau, met sterke merken met een hoog besef van kwaliteit en in staat om die kwaliteit ook waar te maken maar ook de traagheid, het conservatisme, hier en daar; ook als het gaat over die elektrische auto’s.
Als dit een wedstrijd zou zijn, China versus Duitsland, dan zou ik noch op de ene noch op de andere vol durven inzetten. Ik denk dat er andere factoren zijn die uiteindelijk gaan bepalen wie er met de eer gaat strijken en laten we wel wezen : Automotive is ook een sector waarin misschien niet één partij de bovenliggende en dominante partij wordt. Maar, waarin uiteindelijk ook gewoon de taart verdeeld wordt door meerdere spelers. Gelijk spel dus. “Deuce, new balls please”.
Hans Groenhuijsen, 12 mei 2023.
afbeelding, bron : www.youtube.com https://www.youtube.com/watch?v=9EAEa8KH4ew
. Alle artikelen en blogs , zie: https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/
. wekelijks mijn blog ontvangen ? Meld je aan via “aanvraag artikelen” op
https://www.hansgroenhuijsen.nl/inschrijven-kennisblogs/
. ©alle rechten voorbehouden Hans Groenhuijsen, 2023.
T 06-52 58 95 85
M hans@hansgroenhuijsen.nl
I https://www.hansgroenhuijsen.nl
Link https://www.linkedin.com/in/4fieldshansgroenhuijsen/
Andere blogs over China en EV :
Deel 1 in deze serie :https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/het-is-rood-en-het-maakt-veel-autos-china/
Deel 2 in deze serie : https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/de-strijd-om-de-hegemonie-in-de-automotive-and-the-winner-is/
https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/een-nieuwe-zijderoute-voor-elektrische-autos/