Het EV rapport 2020 : ik zie, ik zie wat jij niet ziet; en het is……

Het rapport was al enkele malen aangekondigd, gelanceerd, gepresenteerd. En nu dus nog een keer.
In eerdere artikelen/blogs gaf ik al commentaar op uitspraken van de auteurs, en ook op publicaties van de FOCWA over de elektrische auto in relatie tot schade etc. Daar gaan we nog een keer.

1. de redenering.

Ik heb het rapport niet gelezen ( een premiumprijs van boven de 2000 euro), maar vermoed dat de logica en onderbouwing af en toe niet echt sterk zijn. Ik vind het nogal wat om uitspraken te doen over 2030 over een op zich beperkt onderwerp. Voor degenen die het gemist hebben : de auteurs stellen dat in 2030 er door het rondrijden van zo’n 2 miljoen EV’s een extra letselschadelast ontstaat van 75 miljoen. Gezien de tijdspanne van 10 jaar, de complexiteit van het onderwerp en zijn context, en een lange reeks variabelen die direct van invloed zijn, is het doen van een voorspelling over één variabele of uitkomst, al snel een beetje een zaak van schijnnauwkeurigheid. Ik word graag van het tegendeel overtuigd.

2. Hoeveel variabelen kan een mens aan ?

De lijst is eindeloos. Schade(gemeten in aantallen gevallen, bedragen, aantal slachtoffers etc.) is logischerwijs ingebed in een breed scala van factoren. Wat voorbeelden : Bij de auto gaat het om het gewicht, de afmetingen, de veiligheidsvoorzieningen, de constructie. T.a.v. de berijder gaat het om : type berijder, aard van het gebruik, rijervaring, rijgedrag. Kijkend naar de context gaat het om : type weg, omstandigheden (weer, verkeersintensiteit). Wat betreft ongevallen gaat het om: eenzijdig/tweezijdig, type vervoermiddel, confrontatie van gelijkwaardige of ongelijkwaardige vervoermiddelen. Maar het gaat ook om de snelheid, het aangrijpingspunt, reactiesnelheid van betrokkenen.

3. De EV en schade.

Al eerder werden er cijfers gepubliceerd over de EV, schadefrequentie, gemiddelde herstelkosten e.d. Daar waren, terecht, al veel kanttekeningen bij. Een hoge schadefrequentie en hoge herstelkosten hebben misschien iets te maken met de elektrische aandrijving, hoewel ik hier vaak zie dat een verband tussen A en B ten onrechte wordt aangezien voor een direct causaal verband.
Belangrijke factoren zijn naar mijn mening het overwegend zakelijke gebruik van de (duurdere) EV’s, hogere kilometrages, misschien meer gebruik van de auto op drukke tijdstippen met hoge verkeersintensiteit. Het gaat om gemiddeld jonge auto’s en die zijn in aanschaf nu eenmaal duurder maar ook in herstel (complexiteit, kennis, onderdelen etc.). Bij leaseauto’s is het daarnaast gebruikelijk om schades niet alleen te rijden maar ook vooral te melden en te laten herstellen; voor dat leasebedrag wil je toch wel in een strakke bak rijden.

4. De menselijke factor.

De mens is een belangrijke schakel. Automobilisten (misschien wel vooral de kilometer vretende zakelijke rijder) vinden zichzelf natuurlijk de beste coureur aller tijden. EV’s hebben een spectaculaire performance als het gaat over snelheid, koppel, acceleratie. Een berijder moet daar voorzichtig mee omgaan en geleidelijk wennen. Maar dit is iets dat sowieso geldt. Vermogen en acceleratie van alle auto’s nemen toe, ook zonder dat elektromotortje. Rijervaring opdoen, je normaal gedragen, even wennen aan een nieuwe auto zijn allemaal goede adviezen voor elke automobilist. Daarnaast hebben veel rijders, als het zo uitkomt, een grenzeloos vertrouwen in de technologie. Als het al bijna fout gaat, dan corrigeert de techniek. Ooit ruim 30 jaar geleden werkte ik bij Centraal Beheer. Daar zagen we een flinke stijging in het aantal Fords model Scorpio dat een ongeval kreeg. Wat bleek ? Veel eigenaren van deze Fords vertrouwden blind op het voor die tijd nog vrij unieke standaard ABS op deze auto (die overigens verder veel “value for money” gaf met een vrij matige wegligging). Vol de bocht in, of een klaverblad nemen behoorden tot het repertoire. Goed dus, het Scorpio-effect. Verder zien veel automobilisten de weg als hun domein, zij zijn de koning van de weg, zij maken veel kilometers, betalen zich scheel aan belastingen in allerlei vorm en zijn de steunpilaar van de BV Nederland. En natuurlijk kan een routinier makkelijk, al rijdend, rommelen met zijn smart phone en andere gadgets.

5. Toch weer dat ding op 4 wielen.

Auto’s worden groter, zwaarder, rijker uitgevoerd, veiliger etc. Massa en gewicht hebben dan niet, althans niet exclusief, te maken met die elektrische aandrijving. Ja, er ligt een zware batterij in (en overigens een simpeler en lichtere motor). Maar die gewichtstoename is wel standaard. Kijk naar de groei in de verkoop van de SUV’s in recente jaren (en de daarmee verband houdende hapering in CO2 reductie). Niettemin blijft het een ongelijke strijd tussen die spreekwoordelijke Cinquecento en die EV-tank van 2500 kg. Door EV-kenners is al terecht opgemerkt dat technologie niet stilstaat. Zeker ook voor EV’s geldt dat deze verder evolueren, in veiligheid, in performance, in gewichts-reductie.
Een (r)evolutie die hier dwars doorheen loopt is het uitrustingsniveau, zeker als het gaat om veiligheid. We maken een onderscheid tussen actieve voorzieningen die zijn gericht op preventie(ESC, ABS, AEB, LDW) en passieve voorzieningen die zijn gericht op zoveel mogelijk reduceren van de schade en letsel als er dan toch een ongeval plaats vindt (gordel, airbag). Hier worden de grote stappen gemaakt. Sleutelwoorden : connected, data, ADAS (hulpsystemen). Op allerlei terreinen kan technologie voordelen bieden (gemak, comfort, fun, mobiliteit….) maar zeker op het gebied van verkeersveiligheid staan we nog maar aan het begin.

6. Wat cijfers.

Cijfers ter relativering en niet bedoeld als trend naar 2030. In 2018 waren er 21.700 zwaargewonden in het verkeer, waarvan rond 65% fietser. In 50% van de gevallen is er geen motorvoertuig betrokken. Fietsers zijn kwetsbaar dus (waarbij het, als je een auto tegenkomt, niet heel veel uitmaakt of die 1500 of 2500 kg. weegt). Het totaal aantal verkeersdoden in 2018 lag op 678 waarvan 233 met de atuo, en 228 met de fiets. Bij 33% van de dodelijke slachtoffers was de tegenpartij een auto. In 33% van de gevallen was er sprake van enkelvoudige schades (zonder tegenpartij). Rond 68% van de slachtoffers valt op gemeentelijke wegen, 18% op provinciale wegen, en “slechts” 14% op rijkswegen.

7. EV + EB.

Tot slot : een verhaal is geen verhaal als er geen Corona inzit. Al bij het begin van de Corona-ellende in maart, zakte het aantal ongevallen met 50% en meer. Een idee om vast te houden als we willen werken aan minder ongevallen en minder slachtoffers. Binnenkort kom ik met een rapport over de stijgende schadelast in 2028 als gevolg van de toename in gewicht van elektrische fietsen en de impact op schadelast daarvan bij aanrijdingen met kwetsbare auto’s. Misschien dat de oplossing is gelegen in de combinatie van EV (electric vehicle) en EB (electric bike), .
Met die EV gaat het wel goed komen is mijn vermoeden. En met die schadelast ook.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Nog wel effe wat onderzoek doen, en een beetje discussie denk ik.

Hans Groenhuijsen, 17 juni 2020.

 

Artikelen rondom schade en verzekeren :

https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/alles-van-waarde-is-weerloos/
https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/risicos-en-premie-balanceren/
https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/de-schadesector-in-de-kristallen-bol/
https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/schadeherstel-in-de-swot/
https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/de-schadewereld-verandering-is-achteruitgang/
https://www.hansgroenhuijsen.nl/4-fields/de-schadeherstelsector-heeft-7-levens/